Recensie Luna en de nieuwe stad - Kleur is lekker

De grote zaal van het Theater Zuidplein was afgeladen, die woensdagmiddag bij de voorstelling Luna en de Nieuwe Stad. Onder het publiek bevonden zich de journalisten -pardon, recensenten- van het Wijktijger Persbureau Katendrecht. Zij bekeken de voorstelling extra kritisch en gaven hun ongezouten mening.

Luna en de Nieuwe Stad gaat over Luna die naar de andere kant van de wereld verhuist. Dat is voor haar niet altijd makkelijk. In de stad waar volgens haar ouders het geld, de hypotheken en het geluk voor het oprapen liggen, wacht haar vooral een grijze chagrijnige nieuwe wereld. Gelukkig weet Luna er een beetje kleur in te brengen.

Warming-up

De twee beste vrienden van Luna warmen de zaal vast een beetje op, voordat de musical begint. Ze dansen, zingen en kletsen met de toeschouwers.

Djomecia: “Mike en Jack deden een spelletje met ons. Ze maakten zogenaamd ruzie over wie Luna's beste vriend was en ze verwelkomden ons, door te dansen en zingen.” Winnie: “Je voelde de sfeer terwijl je er naar keek. Sterker nog, je begon zelf ook een beetje te dansen.” Seval is minder enthousiast: “Ik vond dat het heel lang duurde voordat het begon. Saai.”

Kleur

Kleur is bah, zingen juf Kras en jus As. Iedereen moet in het gareel lopen. Saai. En het lukt Luna niet. Djomecia: “Luna probeerde de kinderen op de school blij te maken. Maar dat mocht niet, dus moest ze in het hok zonder ramen. Overal kwam rook uit, het was heel naar.” Luna wordt steeds ongelukkiger. “Toen ze boodschappen wilde doen, vond iedereen haar maar onhandig,” weet Djomecia Even lijkt het of ze zelf ook een grijze muis wordt. “Mike en Jack kwamen haar opvrolijken, maar Luna stuurde ze weg.” Ze schreef een brief aan haar lieve oma. “Dat vond ik een saai stukje,” zegt Shiva, “want ze schreef zo sloom.”

Musical

De voorstelling barst uit elkaar van de muziek, zang en dans. Richello: “Ik vond het heel leuk dat ze er een soort musical van maakten. De liedjes, het dansen, het decor en het acteren, eigenlijk deden ze het allemaal even goed. Ja, wat misschien een beetje minder was, was dat het verhaal af en toe best ingewikkeld was. Ineens was Luna aan de andere kant van de wereld. Ineens waren Mike en Jack daar. En ineens ook haar oma. Hoe kon dat nou?” Shiva was vooral enthousiast over de special effects. “En dat die mevrouw die de juf speelde, zo gemeen kon zijn. En oh ja, ik vond ook dat die klasgenoot van Luna heel goed de bal kon hooghouden.”

Talent

Gelukkig blijkt Luna's vrolijke talent sterker dan de chagrijnige pesterijen van de klas- en stadsgenoten. Dansend en zingend brengt ze wat kleur terug in de saaie stad. Linda: “Aan het eind was iedereen gelukkig en ging zingen.” Met het lied 'Het leven is heel leuk' trekken Luna en haar nieuwe vrienden een positieve conclusie. En die echoot ook bij de recensenten nog dagenlang na.

Eindcijfer: 9